శ్రీ కృష్ణ విజయము - 131

( పౌరులను ద్వారకకు తెచ్చుట )

10.1-1619-వ.

ఆ సమయంబు న య్యాదవేంద్రుని నేర్పడం జూచి.

10.1-1620-మ.

వనజాతాక్షుఁడు సింహమధ్యుఁడు రమావక్షుండు శ్రీవత్సలాం

ఛనుఁ డంభోధరదేహుఁ డిందుముఖుఁ డంచద్దీర్ఘబాహుండు స

ద్వనమాలాంగద హార కంకణ సముద్యత్కుండలుం డీతఁ డా

ముని సూచించిన వీరుఁ డౌ ననుచు న మ్మూఢుండు గాఢోద్ధతిన్.

భావము:

అలా యదునాయకుడైన శ్రీకృష్ణుడు వస్తుంటే తేరిపార చూసి కాలయవనుడు తనలో ఇలా అనుకున్నాడు. పద్మాల వంటి కళ్ళూ, సింహం నడుము వంటి నడుము, వక్షస్థలాన శ్రీలక్ష్మి మఱియూ శ్రీవత్సమనే పుట్టుమచ్చ, చంద్రుడి వంటి మోము, ఒద్దికైన పొడుగాటి చేతులు కలవాడూ; చక్కటి వనమాల, భుజకీర్తులు, ముత్యాల దండలు, కంకణాలు, కర్ణకుండలాలు ధరించిన వాడూ అయిన ఈ వీరుడు ఆ నారదముని సూచించిన వీరాధివీరుడే అయి ఉండాలి” అని ఇలా భావించుకునిన ఆ మూర్ఖపు కాలయవనుడు మితిమీరిన కావరంతో మిడిసిపడ్డాడు.

http://telugubhagavatam.org/?tebha&Skanda=10.1&Ghatta=196&padyam=1620

: : భాగవతం చదువుకుందాం : : 

: : తెలుగులో మాట్లాడుకుందాం : :