శ్రీకృష్ణ విజయము - ౩౫౧(351)

( జరాసంధుని వధింపఁబోవుట) 

10.2-727-క.

"భూరిగుణులార! మీ మదిఁ

కోరిక యెఱిఁగింపుఁ డేమి కోరిననైనన్

ధీరత నొసఁగుటయే కా

దారయ నా శిరము ద్రుంచి యైనను నిత్తున్. "

10.2-728-ఉ.

నావుడుఁ గృష్ణుఁ డమ్మగధనాథున కిట్లను "భూవరేణ్య! నీ

భావము సూనృతవ్రతశుభస్థితిఁ జెందు టెఱుంగవచ్చె; మా

కీవలె నాజిభిక్ష; యితఁ డింద్రతనూభవుఁ; డే నుపేంద్రుఁడం;

బావని యీతఁ; డిం దొకనిఁ బైకొని యెక్కటి పోరఁగాఁ దగున్."

10.2-729-చ.

అన విని వాఁడు నవ్వి "యహహా! విన వింతలుపుట్టె మున్ను న

న్ననిమొన నోర్వఁజాలక భయంబునఁ బాఱితి పెక్కుమార్లు; వం

చన మథురాపురిన్ విడిచి సాగరమధ్యమునందు డాఁగవే?

వనరుహనాభ! నీ బిరుదు వాఁడితనంబును నాకు వింతయే? 

భావము:

“ఓ గుణవంతులారా! మీ మనస్సులోని కోరిక ఏమిటో చెప్పండి. మీరేది కోరినా ధైర్యంతో ఇచ్చేస్తాను. అంతేకాదు కోరితే చివరకు నా తల తఱిగి ఇమ్మన్నా ఇచ్చేస్తాను.” అలా అన్న జరాసంధుడి మాటలు విని శ్రీకృష్ణుడు ఇలా అన్నాడు. “మహారాజా! నీ సత్యవ్రత నిష్ఠ మాకు అవగతమైంది. మేము రణభిక్ష కోరుతున్నాం. ఇతడు వాయు పుత్రుడు భీమసేనుడు; ఇతడు ఇంద్రపుత్రుడు అర్జునుడు; నేను కృష్ణుడిని; మాలో ఎవరో ఒకరితో నీవు ద్వంద్వ యుద్ధం చేయాలి.” శ్రీకృష్ణుడి మాటలు విని, జరాసంధుడు నవ్వి “అహో ఎంత ఆశ్చర్యం. నన్ను యుద్ధరంగంలో తట్టుకోలేక భయంతో చాలా పర్యాయాలు పారిపోయావు. మథురను వదలిపెట్టి సముద్రం మధ్యలో దాక్కున్నావు కదా. నీ పరాక్రమం నీ మగతనం ఏపాటివో నాకు తెలియనిది కాదులే కృష్ణా! 

http://telugubhagavatam.org/?tebha&Skanda=10.2&Ghatta=55&Padyam=729 

: : తెలుగులో మాట్లాడుకుందాం : : 

: : భాగవతం చదువుకుందాం : :